ROZDZIAŁ 1. MOŻEMY PLANOWAĆ CZAS JAK W POLACH

Język ma dużo odniesień do czasu. Gdy czytamy, mówimy lub piszemy, myślimy zwykle czy językowa materia jest o rzeczach, ludziach bądź innych obiektach myśli, które — są, były, lub będą. Znaczy to, iż używamy gramatyki dla Teraźniejszości, Przeszłości, lub Przyszłości.

Czasu jednak nie da się dotknąć. Nie widzimy go ani słyszymy. Zegary potrafią pokazać tylko porę jaką nastawiamy, a czas gramatyczny to nie to samo co godzina.

Jak więc się uczyć czasu gramatycznego? Do pewnego stopnia, możemy myśleć o czasie wraz z miejscem.

Rozumujmy na językowym uzusie. To jak my ludzie używamy mowy, umie nieco pokazać z owej ludzkiej i umysłowej zdolności, którą kierujemy swą mową.

W językach naturalnych, ludzkie umysły mają giętki zwyczaj łączyć czas i miejsce. Dla prostego przykładu, słówek po lub przed możemy używać dla czasu zarówno jak miejsca. Moglibyśmy powiedzieć, przed tym zakrętem, o miejscu, a przed dziesiątą, o czasie.

“Przed dziesiątą” mówi
“przed tym czasem”.

“Przed zakrętem” mówi
“przed miejscem”.

Człowiek ewoluował gramatykę wraz z postrzeganiem dla trójwymiarowej przestrzeni. Percepcja ta działa razem z gramatyką także dzisiaj; może pomóc zachować prostotę gdzie nam nie trzeba zawikłania.

Pomyślmy o trzech polach; nazwijmy je the PAST, PRESENT, oraz FUTURE. Aby się nauczyć czasu gramatycznego, uczymy się sobie radzić jak w polach czasu.

Zobrazujmy sobie owe pola. Nie tylko w gramatyce, także w codziennym życiu, nasze poglądy zależą od naszej wiedzy. Możemy kojarzyć wiedzę ze światłem, i myśleć o dniu oraz polach czasu.

Wiedza wymaga pamięci. Sprawom PRZESZŁYM zdarza się iść w zapomnienie, jak nieodświeżanej nauce, z którą nie pracujemy. Dla naszego pola PAST, możemy obrazować popołudniowe niebo: nie jest za późno do rzeczy wrócić.

Nie mamy wspomnień PRZYSZŁOŚCI, ale możemy swoją naukę planować. Dla pola FUTURE, światło może być jak o wschodzie.

To naszą TERAŹNIEJSZOŚĆ mamy największą zdolność kształtować. W polu PRESENT słońce jest wysoko, a dzień w pełni.

Wyobraźmy sobie słówko które dużo znaczy w gramatyce zarówno jak życiu, czasownik to be, w polu o nazwie PRESENT.

Oto czasownik to be we wszystkich polach dla gramatycznego czasu, PRESENT, PAST i FUTURE.

Są też inne słówka co dużo znaczą w życiu i gramatyce, jak to have oraz to do. Możemy je wszystkie zobaczyć w polach czasu, w ■→DARMOWYCH MATERIAŁACH WIZUALNYCH.

Jest nam może wiadomo, że angielskie gramatyki miewają formy jak Future in the Past lub Unreal Past. Możemy pozostać przy naszych trzech polach: zawsze odnosimy się do przeszłości, teraźniejszości, czy przyszłości, także gdy mówimy przenośnie.

W ■→CZĘŚCI DRUGIEJ budujemy pogląd na formy jak Future in the Past czy Unreal Past, z polami czasu.

REKLAMA

Spring Flowing Colors

Jak umieszczać słówka w polach czasu? Łączymy nasze myślenie o gramatycznym czasie i gramatycznej osobie.

„Osoby gramatyczne” to słówka mówiące o istotach ludzkich, rzeczach, wydarzeniach czy innych obiektach myśli. Mogą się także odnosić do fikcyjnych postaci lub obiektów, a ludzie w opowieściach też nie muszą być prawdziwi.

Zaimki to słówka zdolne wyrażać osobę gramatyczną. Słowa I, you, we, they, he, she, oraz it to zaimki osobowe. Na początek, pomyślmy o –s jako atrybucie zaimków he, she, oraz it w naszym polu PRESENT.

Moglibyśmy powiedzieć, he is someone, he has something, czy he does something.

Podobnie moglibyśmy powiedzieć, she is someone, she has , lub she does something.

Cecha –s stosuje się tylko do gramatycznej liczby pojedynczej, czyli pojedynczych osób, istot, rzeczy, zdarzeń, zjawisk — pokrótce, obiektów myśli — w gramatycznej TERAŹNIEJSZOŚCI.

Jak istotne są słówka be, have, oraz do? Mogą nam być kluczowymi słówkami gramatyki, takimi do mapowania czasu gramatycznego w języku.

Gdy mapowanie jest naszym zwyczajem i naturą, mamy więcej rzeczywistego czasu na namysł co chcemy powiedzieć. Nie trzeba nam dużo czasu na myślenie jak kształtować słowa. Zapraszam do ■→PÓL CZASU, PRAKTYKI PODSTAWOWEJ.

■→Ten tekst jest też dostępny po angielsku.

REKLAMA

Świat może i nigdy nie widział jej oryginalnego pisma, jeśli jej umiejętność została wzięta za nadnaturalną. Zapraszam do Wierszy Emilii Dickinson w przekładzie Teresy Pelka: zwrotka tematyczna, notki o inspiracji greką i łaciną, korelacie z Websterem 1828 oraz wątku arystotelesowskim, Rzecz perpetualna — ta nie zasadza się na czasie, ale na wieczności.
■→Wolny dostęp w Internet Archive
■→Okładka twarda, 268 stron, 21.91 USD
■→Format elektroniczny $2.99